اخلاق تجاری مطالعه سیاست‌ها و شیوه‌های تجاری مناسب در مورد موضوعات بالقوه بحث‌برانگیز از جمله حاکمیت شرکتی، تجارت داخلی ، رشوه، تبعیض، مسئولیت اجتماعی شرکتی و مسئولیت‌های امانتداری است. قانون اغلب اخلاق کسب و کار را راهنمایی می کند ، اما در مواقع دیگر اخلاق تجاری یک دستورالعمل اساسی ارائه می دهد که کسب و کارها می توانند برای کسب تایید عمومی از آن پیروی کنند.

درک اخلاق تجاری

اخلاق تجاری تضمین می کند که سطح مشخصی از اعتماد بین مصرف کنندگان و اشکال مختلف شرکت کنندگان در بازار با مشاغل وجود دارد. به عنوان مثال، یک مدیر پورتفولیو باید به پرتفوی اعضای خانواده و سرمایه گذاران فردی کوچک نیز توجه داشته باشد. این نوع اقدامات تضمین می کند که مردم از رفتار منصفانه برخوردار شوند.

مفهوم اخلاق تجاری در دهه ۱۹۶۰ آغاز شد، زیرا شرکت ها از جامعه مصرف کننده رو به رشدی که نگرانی هایی در مورد محیط زیست، علل اجتماعی و مسئولیت شرکتی نشان می داد، آگاه تر شدند. افزایش تمرکز بر «مسائل اجتماعی» یکی از ویژگی های این دهه بود.

از آن دوره زمانی، مفهوم اخلاق تجاری تکامل یافته است. اخلاق تجاری فراتر از قوانین اخلاقی درست و غلط است. این تلاش می‌کند تا کاری را که شرکت‌ها باید از نظر قانونی انجام دهند در مقابل حفظ مزیت رقابتی نسبت به سایر مشاغل، هماهنگ کند. شرکت ها اخلاق تجاری را به روش های مختلفی نشان می دهند.

نمونه هایی از اخلاق تجاری 

در اینجا چند نمونه از اخلاق تجاری در کار آمده است، زیرا شرکت ها تلاش می کنند بین بازاریابی و مسئولیت اجتماعی تعادل برقرار کنند. به عنوان مثال، شرکت XYZ غلات را با مواد کاملاً طبیعی می فروشد. بخش بازاریابی می خواهد از مواد کاملاً طبیعی به عنوان نقطه فروش استفاده کند، اما باید اشتیاق به محصول را در مقابل قوانین حاکم بر رویه های برچسب زدن کاهش دهد.

برخی از تبلیغات رقبا از غلات با فیبر بالا استفاده می کنند که پتانسیل کاهش خطر ابتلا به برخی از انواع سرطان را دارند. شرکت غلات مورد نظر می‌خواهد سهم بیشتری از بازار به دست آورد، اما بخش بازاریابی نمی‌تواند ادعاهای بهداشتی مشکوکی در مورد جعبه‌های غلات بدون خطر دادخواهی و جریمه داشته باشد. حتی اگر رقبای با سهم بازار بزرگ‌تر صنعت غلات از شیوه‌های برچسب‌گذاری نامعلوم استفاده می‌کنند، این بدان معنا نیست که هر تولیدکننده‌ای باید رفتار غیراخلاقی داشته باشد.

به عنوان مثال دیگر، موضوع کنترل کیفیت را برای یک شرکت تولید کننده قطعات الکترونیکی برای سرورهای رایانه در نظر بگیرید. این قطعات باید به موقع ارسال شوند، در غیر این صورت سازنده قطعات در خطر از دست دادن یک قرارداد سودآور است. بخش کنترل کیفیت یک نقص احتمالی را کشف می کند و هر جزء در یک محموله با بررسی مواجه می شود.

متأسفانه، بررسی‌ها ممکن است خیلی طول بکشد و ارسال به‌موقع بگذرد، که می‌تواند عرضه محصول مشتری را به تاخیر بیندازد. بخش کنترل کیفیت می تواند قطعات را ارسال کند، به این امید که همه آنها معیوب نباشند، یا ارسال را به تاخیر بیندازند و همه چیز را آزمایش کنند. اگر قطعات معیوب باشند، شرکتی که قطعات را خریداری می‌کند ممکن است با طوفان شدید واکنش مصرف‌کننده مواجه شود، که ممکن است مشتری را به دنبال تامین‌کننده مطمئن‌تری سوق دهد.

ملاحظات خاص

وقتی نوبت به جلوگیری از رفتار غیراخلاقی و ترمیم عوارض جانبی منفی آن می‌رسد، شرکت‌ها اغلب به مدیران و کارمندان نگاه می‌کنند تا هر اتفاقی را که مشاهده یا تجربه می‌کنند گزارش دهند. با این حال، موانع درون خود فرهنگ شرکت (مانند ترس از تلافی برای گزارش تخلف) می تواند از وقوع این اتفاق جلوگیری کند.

نظرسنجی جهانی اخلاق کسب و کار در سال ۲۰۲۱ که توسط Ethics & Compliance Initiative (ECI) منتشر شده است، بیش از ۱۴۰۰۰ کارمند در ۱۰ کشور را در مورد انواع مختلف رفتار نادرست که در محل کار مشاهده کردند مورد بررسی قرار داد. ۴۹ درصد از کارمندان مورد بررسی گفتند که رفتار نادرستی را مشاهده کرده‌اند و ۲۲ درصد گفته‌اند که رفتاری را مشاهده کرده‌اند که آن‌ها را به عنوان توهین‌آمیز دسته‌بندی می‌کنند. ۸۶ درصد از کارمندان گفتند که تخلفاتی را که مشاهده کرده اند گزارش کرده اند. وقتی از آنها سؤال شد که آیا برای گزارش دادن تلافی‌جویی را تجربه کرده‌اند یا خیر، ۷۹ درصد از آنها گفتند که انتقام‌جویی شده‌اند.

در واقع، ترس از تلافی یکی از دلایل عمده ای است که کارمندان برای گزارش نکردن رفتار غیراخلاقی در محل کار ذکر می کنند.

 ECI می‌گوید شرکت‌ها باید با تقویت این ایده که گزارش تخلفات مشکوک برای شرکت مفید است و شجاعت کارمندان برای تهیه گزارش، در جهت بهبود فرهنگ شرکتی خود تلاش کنند.