مدیران عالی و سمت های آنان
مدیریت عملیات (OM) مدیریت شیوه های تجاری برای ایجاد بالاترین سطح کارایی ممکن در یک سازمان است. به تبدیل مواد و نیروی کار به کالاها و خدمات تا حد امکان کارآمد برای به حداکثر رساندن سود یک سازمان مربوط می شود. تیم های مدیریت عملیات سعی می کنند هزینه ها را با درآمد متعادل کنند تا به بالاترین سود خالص عملیاتی دست یابند .
مدیریت عملیات شامل استفاده از منابع کارکنان، مواد، تجهیزات و فناوری است. مدیران عملیات بر اساس نیازهای مشتری و توانایی های شرکت کالاها را بدست می آورند، توسعه می دهند و به مشتریان تحویل می دهند.
مدیریت عملیات مسائل استراتژیک مختلفی از جمله تعیین اندازه کارخانه‌های تولیدی و روش‌های مدیریت پروژه و پیاده‌سازی ساختار شبکه‌های فناوری اطلاعات را مدیریت می‌کند. سایر مسائل عملیاتی شامل مدیریت سطوح موجودی، از جمله سطوح کار در فرآیند و اکتساب مواد خام، کنترل کیفیت، جابجایی مواد و سیاست‌های نگهداری است.
مدیریت عملیات مستلزم مطالعه استفاده از مواد خام و حصول اطمینان از حداقل ضایعات است. مدیران عملیات از فرمول های متعددی مانند فرمول کمیت سفارش اقتصادی برای تعیین اینکه چه زمانی و چه مقدار از یک سفارش موجودی باید پردازش شود و چه مقدار موجودی در دست نگهداری می شود، استفاده می کنند.
یک عملکرد مهم مدیریت عملیات مربوط به مدیریت موجودی از طریق زنجیره تامین است. برای اینکه یک حرفه ای مدیریت عملیات موثر باشد، باید بتواند فرآیندهایی را که برای کاری که یک شرکت انجام می دهد ضروری است، درک کند و آنها را به جریان و همکاری یکپارچه وادار کند. هماهنگی در راه اندازی فرآیندهای کسب و کار به روشی کارآمد مستلزم درک کاملی از لجستیک است.
یک متخصص مدیریت عملیات، روندهای محلی و جهانی، تقاضای مشتری و منابع موجود برای تولید را درک می کند. مدیریت عملیات به دستیابی به مواد و استفاده از نیروی کار به موقع و مقرون به صرفه برای ارائه انتظارات مشتری نزدیک می شود. سطوح موجودی برای اطمینان از وجود مقادیر بیش از حد در دسترس نظارت می شود. مدیریت عملیات مسئول یافتن فروشندگانی است که کالاهای مناسب را با قیمت مناسب عرضه می کنند و توانایی ارائه محصول را در صورت نیاز دارند.
یکی دیگر از جنبه های بزرگ مدیریت عملیات شامل تحویل کالا به مشتریان است. این شامل اطمینان از تحویل محصولات در مدت زمان توافق شده است. مدیریت عملیات نیز معمولاً با مشتریان پیگیری می کند تا اطمینان حاصل شود که محصولات نیازهای کیفیت و عملکرد را برآورده می کنند. در نهایت، مدیریت عملیات بازخورد دریافتی را می گیرد و اطلاعات مربوطه را در هر بخش توزیع می کند تا در بهبود فرآیند استفاده شود.
مدیران عملیات در هماهنگی و توسعه فرآیندهای جدید در حین ارزیابی مجدد ساختارهای فعلی مشارکت دارند. سازماندهی و بهره وری دو عامل کلیدی برای مدیر عملیات بودن هستند و کار اغلب به تطبیق پذیری و نوآوری نیاز دارد.
MBA در مدیریت عملیات می تواند به افراد یک دیدگاه جهانی در مورد روندهای صنعت و آگاهی از هرگونه مقررات مالی و عدم اطمینان سیاسی که می تواند یک سازمان را تحت تاثیر قرار دهد، ارائه دهد. همچنین درک کاملی از پیچیدگی های ذاتی و ابزارهای مورد نیاز برای واکنش مناسب به تغییرات را به افراد می دهد.
مدیریت عملیات به کنترل فرآیند تولید و عملیات تجاری به کارآمدترین شکل ممکن توجه دارد. متخصصان OM سعی می کنند هزینه های عملیاتی را با درآمد متعادل کنند تا سود خالص عملیاتی را به حداکثر برسانند.
مدیریت عملیات مدرن حول چهار نظریه می چرخد:
طراحی مجدد فرآیند کسب و کار (BPR)، سیستم های تولید قابل تنظیم مجدد، شش سیگما، و تولید ناب. BPR بر تجزیه و تحلیل و طراحی گردش کار و فرآیندهای تجاری در یک شرکت متمرکز است. هدف BPR کمک به شرکت ها برای بازسازی چشمگیر سازمان با طراحی فرآیند کسب و کار از پایه است. سیستم های تولیدی قابل تنظیم مجدد برای ترکیب تغییرات شتابان در ساختار، سخت افزار و اجزای نرم افزاری طراحی شده اند.
این امر به سیستم‌ها اجازه می‌دهد تا به سرعت با ظرفیتی که می‌توانند تولید را ادامه دهند و نحوه عملکرد آنها در پاسخ به تغییرات بازار یا سیستم ذاتی، به سرعت تنظیم شوند. شش سیگما رویکردی است که بر کیفیت تمرکز دارد. کلمه “شش” به محدودیت های کنترلی اشاره دارد که در شش انحراف استاندارد از میانگین توزیع نرمال قرار می گیرند. ابزارهای مورد استفاده در فرآیند شش سیگما شامل نمودارهای روند، محاسبات بالقوه نقص و نسبت های دیگر است. تولید ناب یک حذف سیستماتیک ضایعات در فرآیند تولید است. این تئوری استفاده از منابع را به هر دلیلی غیر از ایجاد ارزش برای مشتریان اتلاف می داند و به دنبال حذف مخارج بیهوده منابع تا حد امکان است.
مدیریت عملیات در بخش مراقبت های بهداشتی رایج است. سیستم مراقبت های بهداشتی فعلی بیش از حد از درمان های گران قیمت، تکنولوژیکی و مبتنی بر اورژانس استفاده می کند. هزینه های بالای مراقبت اغلب به دلیل بیمه نشدن بیماران بدون جبران باقی می ماند. رواج خدمات در محیط های گران قیمت، باری را بر دوش مالیات دهندگان، دارندگان بیمه درمانی و خود مؤسسات بهداشتی و درمانی ایجاد می کند.
