آگاهی از روش های گسترش نام تجاری
پسوندبرند زمانی است که یک شرکت از یکی از نام های تجاری تثبیت شده خود در یک محصول جدید یا دسته بندی محصول جدید استفاده می کند. گاهی اوقات به عنوان کشش برند شناخته می شود. استراتژی پشت توسعه برند، استفاده از ارزش ویژه برند از قبل تثبیت شده شرکت برای کمک به راه اندازی جدیدترین محصول خود است. این شرکت بر وفاداری به برند مشتریان فعلی خود متکی است، که امیدوار است آنها را نسبت به پیشنهادات جدید از همان برند پذیراتر کند. در صورت موفقیت، توسعه برند می تواند به شرکت کمک کند تا به جمعیتی جدید دست یابد، پایگاه مشتریان خود را گسترش دهد، فروش را افزایش دهد و حاشیه سود کلی را افزایش دهد .
توسعه نام تجاری از شهرت، محبوبیت و وفاداری به برند مرتبط با یک محصول شناخته شده برای راه اندازی یک محصول جدید استفاده می کند. برای موفقیت، باید ارتباط منطقی بین محصول اصلی و کالای جدید وجود داشته باشد.یک ارتباط ضعیف یا عدم وجود می تواند منجر به اثر معکوس شود، رقیق شدن نام تجاری. این حتی می تواند به برند مادر آسیب برساند .
توسعه نام تجاری موفق به شرکت ها اجازه می دهد تا محصولات خود را متنوع کرده و سهم بازار را افزایش دهند . آنها می توانند به شرکت مزیت رقابتی نسبت به رقبای خود که محصولات مشابهی ارائه نمی دهند، بدهند. برند موجود به عنوان یک ابزار بازاریابی موثر و ارزان برای محصول جدید عمل می کند.
اپل (AAPL) نمونه ای از شرکتی است که سابقه استفاده موثر از استراتژی توسعه برند برای پیشبرد رشد را دارد. این شرکت با شروع رایانههای مک محبوب خود، از برند خود برای فروش محصولات در دستههای جدید استفاده کرده است، همانطور که در آیپاد، آیپد و آیفون مشاهده میشود.
اغلب گفته می شود که شرکت هایی که می توانند برند خود را با موفقیت گسترش دهند از اثر هاله سود می برند ، که به آنها اجازه می دهد از درک مثبت مصرف کنندگان از محصولات خود برای عرضه محصولات جدید سرمایه گذاری کنند.
گسترش نام تجاری می تواند به اندازه ارائه محصول اصلی به شکل جدید واضح باشد. به عنوان مثال، رستوران های زنجیره ای بوستون مارکت خطی از شام های یخ زده را به نام خود راه اندازی کرد و کرایه های مشابهی را ارائه کرد.
شکل دیگری از گسترش نام تجاری ترکیبی از دو محصول شناخته شده است. بستنی Breyers با تکههای کوکی Oreo ترکیبی است که بر وفاداری مصرفکنندگان به یکی یا هر دو برند اصلی تکیه دارد.
پسوند نام تجاری نیز ممکن است برای دسته بندی محصول متفاوتی اعمال شود.کسبوکار اصلی Google یک موتور جستجو است، اما مجموعهای از محصولات و خدمات مرتبط غیر تبلیغاتی از جمله Play Store، Chromebooks، Google Apps، و Google Cloud Platform را دارد.
در بهترین نمونه ها، گسترش برند طبیعی است و از کیفیت مثبت شناخته شده محصول اصلی ناشی می شود. Arm & Hammer با نام تجاری خود بستر گربه خوشبو کننده تولید می کند. Black & Decker مجموعه ای از ابزار اسباب بازی برای کودکان می سازد. شرکت شکلات گریاردلی مخلوط براونی را به فروش می رساند. ایجاد محصولات مکمل نوعی گسترش برند است. انواع و طعمهای فراوان کوکاکولا نمونهای از آن است.
هزینه معرفی یک محصول از طریق توسعه برند کمتر از هزینه معرفی محصول جدیدی است کههویت برند ندارد . برند اصلی پیام را منتقل می کند.
با این حال، زمانی که خطوط تولید ناهماهنگی مشخصی داشته باشند، پسوندهای برند شکست میخورند. نام برند حتی ممکن است نور ناخوشایندی را بر روی محصول جدید ایجاد کند. قبل از عرضه یک محصول جدید، مدیران برند باید مخاطبان هدف خود را در نظر داشته باشند و در نظر داشته باشند که کدام محصولات به خوبی با برند شرکتشان مطابقت دارند.
نمونه ای از توسعه ناموفق نام تجاری در اوایل دهه ۱۹۸۰ زمانی رخ داد که تولید کننده محبوب شلوار جین Levi Strauss & Co تصمیم گرفت خطی از کت و شلوارهای سه تکه مردانه را تحت نام تجاری Levi’s Tailored Classics راه اندازی کند. پس از سال ها فروش ضعیف، این شرکت خط تولید را متوقف کرد. این شرکت نتوانست بر تلقی مصرف کنندگان از برند به عنوان برندی که با لباس های غیررسمی ناهموار و نه لباس های تجاری مرتبط است غلبه کند. با این حال، Levi’s از اشتباه خود درس گرفت و در سال ۱۹۸۶ Levi’s Dockers را معرفی کرد، یک سری از شلوارهای خاکی معمولی و سایر لباسهای مردانه که از آن زمان تاکنون یکی از پرفروشترین محصولات این شرکت بوده است.